ارتقاء پژوهش در دانشکده پرستاری و مامایی تهران،۱۳۸۳: گزارشی از یک تحقیق عملکردی

مقدمه:توسعه ی حرفه ای جزء ضروری سازمان های یادگیرنده است. هدف مطالعه حاضر، ارتقاء پژوهش، ایجاد رقابت، تقویت نظام گردآوری داده ها، شناسایی اولویت های تحقیقاتی پرستاری و مامایی، افزایش دانش در زمینه توسعه منابع اطلاعاتی بهداشتی بوده است. جهت توسعه عملکرد حرفه ای اعضاء هیأت علمی دانشکده پرستاری و مامایی تهران، این مطالعه در قالب یک تحقیق عملکردی در چهار مرحله به اجرا در آمد.مواد و روش کار: تحقیق عملکردی نوعی از تحقیقات و مبتنی بر این فلسفه است که شخص محقق نبایستی به صورت مجزا از مردم مورد مطالعه کار تحقیق را پیش ببرد یعنی با توانمندسازی کسانی که قسمتی از فرآیند عملیات به شمار می روند، به آنان فرصت می دهد تا خود عامل حل مشکلات دنیای واقعی شان بشوند لذا روشی چند منظوره برای جمع آوری داده ها از افراد ذینفع مورد استفاده قرار گرفت. فرآیند تغییر شامل مراحل زیر بود: واضح سازی مشکل در سطوح فردی و سازمانی، تشریح فرآیند گسست تحقیق و عملکرد، افزایش دانش فردی و حرفه ای در قالب کارگاه ها و کلاس های دوره ‍ای، توسعه تغییر فرهنگی و کار مشارکتی.یافته ها: آمار توصیفی و روش های ارزشیابی عملکرد اثربخشی روش را نشان داد. افزایش تعداد افرادی که دوره های آموزش روش تحقیق مقدماتی، متوسطه، پیشرفته و مقاله نویسی را گذرانده اند، افزایش تعداد طرح های ارایه شده به شورای پژوهشی دانشکده و تعداد طرح های مصوب در دانشگاه، افزایش میزان شرکت اساتید در کنگره های خارجی به بیش از سه برابر و سیر صعودی چاپ مقالات در مجلات معتبر داخلی و خارجی بیانگر این اثربخشی است.نتیجه گیری: با وجود پیشرفت قابل ملاحظه در توانمندی اعضاء، پیشنهاد می گردد تا بر اساس کاستی های موجود در طرح حاضر، مرحله دوم مطالعه طراحی و اجرا گردد و مواردی از قبیل دوره های زبان انگلیسی، آمار حیاتی، پژوهش در آموزش نیز در برنامه گنجانده شود تا مفهوم ارتقاء پژوهش عملیاتی گردد. قطعاً زمان و هزینه بیشتری برای تداوم چنین طرح هایی در یک محیط دانشگاهی پویا مورد نیاز است.